لغت نامه دهخدا
- حکم غیابی ؛ ( اصطلاح حقوق ) حکمی است که درباره یکی از اصحاب دعوی که در جلسه دادرسی حاضر نشده و لایحه نفرستاده و حضور خود را ساقط نکرده باشد صادر شود . رجوع به حکم شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. (قید ) در غیبت فرد مورد نظر: غیابی طلاق گرفت.
پیشنهاد کاربران
حکم غیابی: judgement by default