غک. [ غ َ / غ ُ ] ( ص ) شخصی را گویند که قد کوتاهی داشته باشد و به این قد و بالا بسیار فربه و بی اندام و مضحک هم باشد. ( برهان قاطع ). فربه و کوتاه قد و بی اندام. ( جهانگیری ). کوتاه فربه ، و بعضی گفته اند کسی که مهره های پشتش بیرون آمده بواسطه آن خم در قامتش به هم رسد. ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) : سیفک چماق دولت و دین کون فراخ غک منسوخ شوخ شوم گران جان سرسبک. پوربهای جامی ( از رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
