غژغا

لغت نامه دهخدا

غژغا. [ غ َ ] ( اِ مرکب ) گاوی است که در مابین کوههای خطا وهندوستان پیدا میشود و آن را به لقب رومی قطاس میگویند، و بعضی گویند گاوی است دریایی و بحری ، قطاس به سبب آن خوانند. ( برهان قاطع ). و آن را پرچم نیز گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). مخفف غژغاو. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). غژگاو. غژگا. غژغاو. کژگاو. کژگا. ( برهان قاطع ). رجوع به غژغاو و گاو خطایی شود :
در و دشت و کُه دید زاندازه بیش
دم گور و آهو و غژغا و میش.
اسدی ( گرشاسب نامه ).
|| قلاده پرچم. ( برهان قاطع ). رجوع به غژغاو شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گونه ایست گاو عظیمالجثه و داری موهای طویل که مخصوص کوهستانهای مرکزی آسیا (در نواحی تبت و هیمالیا در ارتفاعات بالغ بر دو هزار متر ) است . از این گونه گاو دو نوع وجود دارد که هر دو نوع خاص کوهستان های مرکزی آسیا است . غژگاو دارای پوزه ای عاری از پشم و پیشانی کوتاه و شاخهای قوس دار است که رشد زیادی می کنند . تمام بدن این گاو از پشمهای طویل خاکستری رنگ سیاه و سفید پوشسده شده است . درازی پشمهای بدن وی به حدی است که حتی روی زمین نیز کشیده می شود . دم این حیوان نیز دارای موهای ظریف طویلی شبیه دم اسب است . غژگاواز همه گاوها عظیم الجثه تر و قوی تر است . اهالی تبت این حیوان را اهلی می کنند و از آن جهت بارکشی و محصولات شیر و پشم و گوشتش استفاده می کنند غژغاو غژغا غشغاو غژگا کج گاو کژ گاو . توضیح مولف برهان این کلمه را با قطاس نیز برابر دانسته که با توجه به معنی غژیاکژ که ابریشم باشد به نظر نمی آید که این تصور صحیح باشد زیرا قطاس ها عموما عاری از مو هستند .

پیشنهاد کاربران

بپرس