غویه زدن. [ ی َ / ی ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) مسکه برآوردن. ( ناظم الاطباء ). روغن گرفتن. بیرون آوردن روغن بوسیله غویه یعنی چوب روغنکشی. ( از فرهنگ شعوری ج 2 ورق 190 ب ) ( اشتینگاس ). رجوع به غویه شود.
