غوغه

لغت نامه دهخدا

( غوغة ) غوغة. [ غ َ غ َ ] ( ع اِ ) بانگ و فریاد. هیاهو. هنگامه. سر و صدا. قیل و قال. جار و جنجال. ( دزی ج 2 ص 231 ).

پیشنهاد کاربران

قطعا غوغه اشاره به محل است و غ اول با او تلفظ مشود
که پیش از این عرض شد
معرب شهر گوگد با مرکزیت شهرستان گلپایگان از شهرستانهای استان اصفهان است
وحداقل در متن ضرب المثل معنای شلوغی و غوغا وهیاهو ندارد
...
[مشاهده متن کامل]

دلیل دوم اینکه این ضرب المثل در خود منطقه و شهرستانهای همجوار مانند خمین، خوانسارو. . . . بسیار رایجتر از سایر مناطق ایران است
باسپاس

غوغه معرب گوگد است گوگد روستای سابق و شهر فعلی با مرکزیت شهرستان گلپایگان از شهرستان های استان اصفهان است
این ضرب المثل در منطقه رواج زیادی دارد
بنظرم میشه گفت کلمه "غوغا"هم از همین ریشه غوغه گرفته شده

بپرس