غوغاگر

/qowqAgar/

مترادف غوغاگر: پرخاشگر، دعواطلب، ستیزه جو، شرطلب، غوغاطلب، فتنه گر، ماجراجو، مفسده جو

متضاد غوغاگر: آرامش طلب، سلیم، مصلح

لغت نامه دهخدا

غوغاگر. [ غ َ / غُو گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه فتنه و غوغا جوید. غوغاطلب. فتنه گر. آشوب طلب. رجوع به غوغا شود.

( صفت ) آنکه فتنه جوید غوغا طلب فتنه گر .

آشوبگر، فتنه گر.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید