غوغاشکن.[ غ َ / غُو ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه فتنه و غوغا را بشکند. شکننده غوغا. رجوع به غوغا شود : شه غوغائی غوغاشکن کز حکم تیر اوبنات النعش بر گردون چه پروین بشکند غوغا.سوزنی ( از جهانگیری ) ( آنندراج ).