غوغا انگیختن. [ غ َ / غُو اَ ت َ ] ( مص مرکب ) فتنه و آشوب بپا کردن. فتنه انگیختن. هیاهو کردن و بانگ برآوردن. غوغا برافکندن. رجوع به غوغا شود : چو دیدم که غوغائی انگیختم رها کردم آن بوم و بگریختم.سعدی ( بوستان ).
