غوطه گاه

لغت نامه دهخدا

غوطه گاه. [ طَ / طِ ] ( اِ مرکب ) جای غوص و فرورفتن در آب. ( ناظم الاطباء ). جای غوطه خوردن.جای فرورفتن. رجوع به غوطه و غوته شود :
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینه میغ.
حکیم زلالی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) محل فرو رفتن در آب جای غوطه خوردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس