غوط

[ویکی الکتاب] معنی قُوَّةِ: نیرو
تکرار در قرآن: ۲(بار)
غائب شدن. «غاطَ الرَّجُلُ فِی‏الْوادِی: غابَ فیِه» به معنی کندن و دخول و غیره و نیز آمده است. . طبرسی فرموده غائط در اصل به معنی محل مطمئن است عرب در آن مکان‏ها قضای حاجت می‏کردند که از مردم پنهان باشند تا این که به حدث (مدفوع) غائط گفتند قاموس و اقرب پس از آنکه غائط را محل مطمئن از زمین گفته‏اند گویند: غائط کنایه از غدره (مدفوع) است. نگارنده ترجیح می‏دهم که غائط به معنی مکان گود یا مکان نهان باشد که غوط به معنی حفر کردن آمده و آن ملازم با گود شدن است غوطه را در لغت گودی معنی کرده‏اند در نهج البلاغه خطبه 36 خطاب به اهل نهروان فرموده: «فَاَنَا نَذیرُکُمْ اَنْ تُصْبِحُوا صَرْعی بِاَثْناءِ هذَا النَّهْرِ وَ بِاَهْضامِ هذَا الْغائِطِ» «اهضام» جمع هضم به معنی محل مطمئن و میان دره است یعنی: من شما را می‏ترسانم از اینکه میان این نهر و بطون این زمین پست مقتول افتید. «الغائط» در اینجا به معنی زمین پست است. معنی آیه چنین است: و اگر مریض شدید یا به سفر بودید یا یکی از شما از مکان نهان (یا محل گود) آمد (کنایه از تغوط و ادرار کردن) یا به زنان دست زدید و آب پیدا نکردید خاکی پاک را قصد کرده و تیمم کنید. آیه شریفه وجوب تیمم را برای فاقد ماء بیان می‏کند خواه جنب باشد یا بی وضوء. لفظ غائط دوبار بیشتر در قرآن مجید نیامده است . . ناگفته نماند: اتخاذ مستراح در عرب بعد از اسلام است و پیش از آن برای قضای جاحت به هرجا که ممکن بود می‏رفتند در افسانه «افک» هست که عایشه گفته: من با ام مسطح برای قضای حاجت شبانگاه بیرون رفتم و این پیش از آن بود که ما در خانه‏ها کنیف (مستراح) بسازیم که از اتخاذ آن ناراحت بودیم. اگر این آیه بعد از اتخاذ کنیف بوده باشد مراد از «الغائط» مستراح و محل خلوت است.