غوره با. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) آش غوره و بعربی حِصرِمیَّه گویند. ( فرهنگ رشیدی ). آش غوره ، چه «با» بمعنی آش است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). حصرمیه. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). قسمی آش که دارای آب غوره بود. ( ناظم الاطباء ). غوره وا. غوربا : تافته طبعی مکن بر سرخوان طمعتانخوری غوره با هم ز رخ میزبان.اثیرالدین اخسیکتی.غوره با روشنی چشم ضعیفان باشدزیره با همچو مفرح ز برای بیمار.بسحاق اطعمه.