غورث. [ غ َ رَ ] ( اِخ ) ابن حارث. نام بت پرستی که شمشیر رسول خدا ( ص ) را که بر درخت آویخته بود از نیام کشید و به وی گفت : آیا از من میترسی ؟ گفت : نه. گفت : که ترا از من بازمیدارد؟ گفت : خدا.یاران رسول او را ترساندند و او شمشیر را در نیام گذاشت و بر درخت آویخت. رجوع به امتاع الاسماع ص 193، منتهی الارب و تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 343 شود.