غور

[ویکی الکتاب] معنی غَوْراً: فرورونده در زمین (کلمه غور به معنای فرو رفتن آب در زمین است ، و منظور از این مصدر در عبارت "إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْراً "اسم فاعل - غائر - است )
معنی سَبْحاً: به سرعت حرکت کردنی نگفتنی(سبح در اصل به معنی دویدن و تند راه رفتن در آب ویا سرعت در حرکت می باشد درعبارت "ان لک فی النهار سبحا طویلا " سبح طویل در روز کنایه از غور در مهمات زندگی و انواع زدوبندها در برآوردن حوائج زندگی است . و معنای آیه این است که تو...
تکرار در قرآن: ۴(بار)
فرو رفتن. «غارَ الْماءُ غَوْراً: دَخَلَ فِی‏الْاَرْضِ وَ سَفَلَ فیها» یعنی آب در زمین فرو رفت . غور به معنی غائر و فرو رونده است یعنی: یا آب آن به اعماق فرو رود که هرگز جستن نتوانی. . بگو اگر آب شما به اعماق فرو رود که آب جاری به شمار می‏آورد؟ اغاره به معنی هجوم بردن و سرعت سیر است . قسم به هجوم برندگان وقت صبح. . مغار و مغاره به معنی غار و جمع آن مغارات و مغاور است یعنی اگر پناهگاه یا غارها (نهانگاه‏ها) یا گریزگاهی می‏یافتند شتابان به آن رو می‏کردند.

سرزمین تاریخی و کوهستانی در مرکز افغانستان، تقریباً مطابق با هزارستان کنونی. در قرون اول اسلامی حدود آن را میان هرات و غزنین می دانستند. اغلب غوریان تا اوایل قرن ۴ق غیر مسلمان بودند اما در اواخر همان قرن بیشتر اهالی آن جا را مسلمانان تشکیل می دادند. پادشاه آنان غور شاه نام داشت و از دوستان پادشاه جوزجان بود. در این ناحیه زره و سلاح و جوشن های نیکو می ساختند و بردگان غوری بیشتر در هرات و سیستان فروخته می شدند. معادن نقره و طلا در کوهستان غور فراوان بود و مردم آن همانند دیگر مردم خراسان سخن می گفتند. غور در حوزۀ قلمرو دولت سامانی قرار داشت و پس از آن به تصرّف غزنویان درآمد. شاهان غور که اتباع دولت غزنوی بودند، پس از تضعیف آن دولت، خود حکومت مستقل غور موسوم به آل شنسب یا آل سام را تشکیل دادند (۵۴۳ـ۶۱۲ق). پایتخت این دولت شهر فیروزکوه بود که اکنون از آن نشانی برجای نمانده است. سلطان محمد خوارزمشاه دولت غوریان را برانداخت و پس از مدتی مغولان آن سرزمین را تصرف کردند و شهر فیروزکوه به کلی ویران شد و مغولان جای مردم غور را گرفتند. ولایت غور امروزه در غرب قسمت مرکزی افغانستان واقع است. مساحت آن بالغ بر ۳۶,۴۷۹ کیلومتر مربع، و جمعیت آن حدود ۳۴۱هزار نفر بوده است (۱۹۷۹). شهر چقچران کرسی این ولایت است.