غواص گلوسیاه یا شیرجه رو گلوسیاه ( نام علمی: Gavia arctica ) پرنده ای آبزی ساکن نیمکره شمالی است و یکی از گونه هایی است که توسط کارل لینه در سده هجدهم توصیف شد. این گونه همانند تمامی غواصان یک ماهی خوار متخصص است و طعمه اش را در زیر آب شکار می کند. غذایش اغلب از ماهی ها، حشرات، سخت پوستان و دوزیستان است.
... [مشاهده متن کامل]
طول غواص گلو سیاه ۵۸ تا ۶۷ سانتی متر است. منقار آن کشیده و قلمی است و پرده آن را افقی نگاه می دارد. سر و گردن این پرنده به رنگ خاکستری است و جلو گلویش لکهٔ سیاهی دیده می شود. همچنین در دو سوی گردن رگه های سیاه و سفیدی به چشم می خورد. در زمستان، زیر تنه تا زیر گلو به رنگ سفید و پشت آن به رنگ قهوه ای تیره مایل به سیاه می شود. روتنه دارای رنگ قهوه ای تیره است و خال های مشخص سفیدی در آن دیده می شود. غواص گلو سیاه فاقد حلقه ای مشخص به دور چشمان است و حلقهٔ مشخصی در اطراف چشمانش ندارد و در هنگام پرواز همانند غواص گلوسرخ به نظر می آید. با این حال رنگ سیاه و سفید این دو را از یکدیگر متمایز می کند.
این پرنده، زمستان ها، عمدتاً در دریاچه ها و آب های کرانه ای به سر می برد. در ایران، زمستان ها به نسبت فراوان و در کرانه های دریای مازندران حضور دارد.
... [مشاهده متن کامل]
طول غواص گلو سیاه ۵۸ تا ۶۷ سانتی متر است. منقار آن کشیده و قلمی است و پرده آن را افقی نگاه می دارد. سر و گردن این پرنده به رنگ خاکستری است و جلو گلویش لکهٔ سیاهی دیده می شود. همچنین در دو سوی گردن رگه های سیاه و سفیدی به چشم می خورد. در زمستان، زیر تنه تا زیر گلو به رنگ سفید و پشت آن به رنگ قهوه ای تیره مایل به سیاه می شود. روتنه دارای رنگ قهوه ای تیره است و خال های مشخص سفیدی در آن دیده می شود. غواص گلو سیاه فاقد حلقه ای مشخص به دور چشمان است و حلقهٔ مشخصی در اطراف چشمانش ندارد و در هنگام پرواز همانند غواص گلوسرخ به نظر می آید. با این حال رنگ سیاه و سفید این دو را از یکدیگر متمایز می کند.
این پرنده، زمستان ها، عمدتاً در دریاچه ها و آب های کرانه ای به سر می برد. در ایران، زمستان ها به نسبت فراوان و در کرانه های دریای مازندران حضور دارد.
