غنینه. [ غ َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) جای مگس و زنبور و جز آن. ( فرهنگ رشیدی ) ( از آنندراج ). جای زنبور نحل ، و غنینه منج ، خانه زنبور است و به عربی خَشرَم خوانند. ( از برهان قاطع ): غَنینه مُنج ؛ خانه زنبورعسل. کندو. رجوع به برهان قاطع، فرهنگ رشیدی و مدخل های منج و کندو شود.
