غنیظ

لغت نامه دهخدا

غنیظ. [ غ َ ] ( ع ص ، اِ ) غوره خرما که دروده در خوشه بمانند تا پخته و رسیده گردد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خرمای نارس که از درخت ببرند و بگذارند تا در خوشه های خود برسد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس