غَنی کشمیری، محمدطاهر (کشمیر ۱۰۱۰ـ۱۰۷۹ق)
شاعر پارسی گوی هندوستانی. شاگرد ملامحسن فانی بود. غنی شاعری تمثیلی و پیرو سبک هندی بود. در اشعارش معانی دقیق و مضامین باریک فراوان است. از نزدیکی به دربار پرهیز می کرد و تقریباً در سراسر زندگانی خود در کشمیر منزوی زیست. با صائب و کلیم معاشر بود. پس از فوت او محمدعلی ماهر شعرهایش را گرد آورد. دیوان اشعارش، که ۱۳۰۰ بیت دارد، به کوشش احمد کرمی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۴ش).
شاعر پارسی گوی هندوستانی. شاگرد ملامحسن فانی بود. غنی شاعری تمثیلی و پیرو سبک هندی بود. در اشعارش معانی دقیق و مضامین باریک فراوان است. از نزدیکی به دربار پرهیز می کرد و تقریباً در سراسر زندگانی خود در کشمیر منزوی زیست. با صائب و کلیم معاشر بود. پس از فوت او محمدعلی ماهر شعرهایش را گرد آورد. دیوان اشعارش، که ۱۳۰۰ بیت دارد، به کوشش احمد کرمی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۴ش).