غنچه ٔ پیکان

لغت نامه دهخدا

غنچه پیکان. [ غ ُ چ َ / چ ِ ی ِ پ َ / پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی پیکان است و اضافه تشبیهی است :
در دل ما غنچه پیکان او گل گل شکفت
شاد باشد میهمان گردد چو صاحبخانه گرم.
صائب ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس