غنمه
لغت نامه دهخدا
غنمة. [ غ َ م َ ] ( اِخ ) ابن ثعلبةبن تیم اﷲ. از اجداد عمروبن عداء شاعر بود. ( از منتهی الارب ) ( تاج العروس ).
غنمة. [ غ َ م َ ] ( اِخ ) ابن عدی بن عبدمناف بن کنانةبن جمهمةبن عدی بن ربعه. این نام مصحف عنمة به عین مهمله است و صحیح عنمه است. رجوع به الاصابة ج 3 ص 200 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید