غندرودی

لغت نامه دهخدا

غندرودی. [ غ َ دَ ] ( اِخ ) فتح بن نعیم هروی غندرودی ، مکنی به ابوعمرو. از شریک و حکم بن ظهیر روایت کند، و اسحاق بن هیاج از وی روایت دارد. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 180 ) ( تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس