غندابی

لغت نامه دهخدا

غندابی. [ غ َ ] ( اِخ ) عمربن احمدبن ابی حسن بن حسن غندابی مرغینانی ، مکنی به ابومحمد و معروف به فرغانی. وی فقیه سمرقند و صاحب فتوای آنجا بود. در بلخ از ابوجعفر محمدبن حسین سمنجانی ( سمنگانی )حدیث شنید. ولادت او به سال 485 هَ. ق. بود. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به معجم البلدان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس