غناگر

لغت نامه دهخدا

غناگر. [ غ ِ گ َ ] ( ص مرکب ) خواننده و نوازنده و آوازخوان. مغنی. غناساز. رجوع به غنا و غناساز شود :
هر رود که با غنا نسازد
برّد چو غنا گرش نوازد.
نظامی.

فرهنگ معین

( ~ . گَ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) آوازه - خوان .

فرهنگ عمید

۱. خواننده، آوازخوان.
۲. نوازنده.

پیشنهاد کاربران

بپرس