غناوه

لغت نامه دهخدا

غناوه. [ غ ُ وَ / وِ ] ( اِ )سازی است. ( فرهنگ رشیدی ). سازی است که مطربان نوازند. ( برهان قاطع ). صاحب آنندراج بجای واو دال آورده است و ظاهراً واو صحیح است. || نام بازیی است. ( فرهنگ رشیدی ). نوعی از بازیها است. ( برهان قاطع ). اُرجوحَه لوکانی. نرموره. ( مقدمة الادب زمخشری ).

فرهنگ معین

(غُ وَ یا وِ ) (اِ. ) ۱ - سازی است که مطربان نوازند. ۲ - تاب خوردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس