غمین گشتن

لغت نامه دهخدا

غمین گشتن. [ غ َ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) غمناک شدن. اندوهگین شدن. غمگین گشتن :
غمین گشت رستم ببازید چنگ
گرفت آن سر و یال جنگی پلنگ.

فردوسی.

بدانست سرخه که پایاب اوی
ندارد غمین گشت و پیچید روی.

فردوسی.

دو هفته همی گشت با یوز و باز
غمین گشت از رنج و راه دراز.

فردوسی.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید