غمنه

لغت نامه دهخدا

( غمنة ) غمنة. [ غ ُ ن َ ] ( ع اِ ) سپیده. ( منتهی الارب ). اسفیداج. ( اقرب الموارد ) ( نشوء اللغة العربیة ص 90 ). سپیداج. سفیداب. رجوع به سفیدآب شود. || روشویه که زنان بر روی مالند. ( منتهی الارب ). الغمرةتطلی بها المراءة وجهها. ( اقرب الموارد ). || غالیه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || طناب کلفت کشتی. طناب لنگر کشتی. ( دزی ج 2 ص 228 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس