غمزدای

لغت نامه دهخدا

غمزدای. [ غ َ زِ / زُ ] ( نف مرکب ) زداینده غم. غمزدا. رجوع به غمزدا شود :
پاینده باد میر بشادی و فرخی
بر کف گرفته باده رنگین غمزدای.
فرخی.
طبع حسان مصطفایی کو
تا ثناهای غمزدای آرد.
انوری.
|| ( اِ مرکب ) نام روز هشتم است از ماههای ملکی. ( برهان قاطع ). غمگسار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به غمگسار شود.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) آنکه یا آنچه غم را ببرد زداینده اندوه ۲ - ( اسم ) روز هشتم از ماههای ملکی .

پیشنهاد کاربران

غم انجام . [ غ َ اَ ] ( ص مرکب ) آنکه غم ببرد و آن را به آخر رساند. غمزدا : شب و روز پدرت در غم تو روزو شب است ای دلفروز وغم انجام شب و روز پدر. سوزنی . رجوع به غم انجامی شود.
غم نشان. [ غ َ ن ِ ] ( نف مرکب ) نشاننده غم. تسکین دهنده اندوه :
غمخوار ترا بخاک تبریز
جز خاک تو غم نشان مبینام.
خاقانی.
گر جان ما بمرگ منوچهر غمزده ست
تو دیر زی که دولت تو غم نشان ماست.
...
[مشاهده متن کامل]

خاقانی.
خاقانی از تیمار تو حیران شد اندر کار تو
ای جان او غمخوار تو، تو غم نشان کیستی ؟
خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 666 ) .

بپرس