غماز سمرقندی. [ غ َم ْ ما زِ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) ( ملا... ) شاعر دوره صفوی. وی خدمت عبدالعزیزخان بود. شعرش این است :آورد شبی جذبه سنبل سوی باغش در هر قدمی لاله برخ داشت ایاغش پروانه کند ازپر خود پرده فانوس گستاخ مبادا که رسد دود چراغش.( از تذکره نصرآبادی ص 441 ).