غم پرورد. [ غ َ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه پیوسته در غم و اندوه باشد. غم پرور : در باغچه عمر من غم پروردنه سرو نه سبزه ماند نه لاله و وردبر خرمن ایام من از غایت دردنه خوشه نه دانه ماند نه کاه و نه گرد.خاقانی.