غم پرست. [ غ َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) غمخوار. آنکه غم کسی یا چیزی را خورد : روز و شب خوابم نمی آید بچشم غم پرست بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع.حافظ.غم پرستان ترا با عیش و عشرت کار نیست در شراب «اعظم » بامید خمار افتاده است.علیقلی خان اعظم ( از آنندراج ).