غم بردن

لغت نامه دهخدا

غم بردن. [ غ َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غم خوردن. غمناک شدن :
مبر گفت غم کآن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست.

اسدی ( گرشاسب نامه ).

نظر گویند سعدی با که داری
که غم با یار بردن غم نباشد.

سعدی ( طیبات ).

( مصدر ) غم خوردن اندوه بردن غمگین شدن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید