غم باده

لغت نامه دهخدا

غم باده. [ غ َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) بیماریی بود که بسبب غم خوردن بسیار عارض شود. ( برهان قاطع ). ظاهراً همان غم باد است. رجوع به غم باد شود. و در حاشیه برهان قاطع چ معین آمده : ظاهراً غم باره است ، بمعنی کسی که بسیار غم خورد. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس