غم الفنج.[ غ َ اَ ف َ ] ( نف مرکب ) غم آور. کسب کننده و اندوزنده غم. ( از: غم + الفنج ، مرخم الفنجنده بمعنی جمعکننده و اندوزنده ). رجوع به غم و الفنج شود : بفرزند شادم ، ز پیری پرانده توام هم غم الفنج و هم غمگساری.ناصرخسرو.
