( غم آشیان ) غم آشیان. [ غ َ ] ( اِ مرکب ) غمخانه. آشیان غم. مجازاً بمعنی دنیا : دشمن بغلط گفت که من فلسفیم ایزد داند که آنچه او گفت نیم لیکن چو درین غم آشیان آمده ام آخر کم از آنکه من بدانم که کیم.
( منسوب به خیام ).
و در غم آشیان دنیا این چه سرور و ارتیاح است. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ فارسی
( غم آشیان ) ( اسم ) ۱ - غم خانه آشیان اندوه ۲ - دنیا جهان .