غلیظه

لغت نامه دهخدا

( غلیظة ) غلیظة. [ غ َ ظَ] ( ع ص ) تأنیث غلیظ: ارض غلیظة؛ زمین درشت. || ریاح غلیظة؛ بادهای سخت. رجوع به غلیظ شود.
غلیظه. [ غ َ ظِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش لنگه شهرستان لار که در 24هزارگزی شمال لنگه در دامنه شمالی کوه بردغون قرار دارد. جلگه ، گرمسیری و مرطوب است و57 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس