غلیجن.[ غ ُ ل َ ج ِ ] ( معرب ، اِ )به لغت یونانی بمعنی پودنه باشد و آن نوعی از نعناع بود و معرب آن فودنج است. ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ). فوتنج ، و گاهی اغریا بمعنی ریحان زمین مشکطرا بدان افزایند. ( تذکره داود ضریر انطاکی ). ظاهراً مصحف غلیخن یا غلیخون است. رجوع به غلیخون و پودنه شود.