غلوه

[ویکی فقه] نهایت برد پرتاب تیر را غَلوَه گویند.
عنوان یاد شده (غَلوَه) به مناسبت در باب طهارت آمده است.
معنای لغوی
غلوه در لغت به معنای مقدار پرتاب تیر، مسافت سیصد تا چهارصد ذراع و ۲۵ غلوه معادل یک فرسخ آمده است.
اصطلاح فقهی
مراد از غلوه در فقه، معنای نخست است. مراد از مقدار پرتاب تیر، مسافتی است که تیرانداز معمولی (معتدل القدره) از کمان معمولی، در هوای آرام و بدون باد، تیر معمولی را پرتاب می کند. این مسافت، معادل تقریبی دویست گام ذکر شده است.
حکم فقهی
...