غلوطه

لغت نامه دهخدا

( غلوطة ) غلوطة. [ غ َ طَ ] ( ع ص ، اِ ) سخن غلط. || کلام که بدان کسی رابه غلط اندازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مسأله ای که در آن به غلط افتند. اُغلوطَة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس