غلنبه باف

لغت نامه دهخدا

غلنبه باف. [ غ ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) آنکه غلنبه بافد. غلنبه گو. رجوع به غلنبه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه سخنان غلمبه گوید .

پیشنهاد کاربران

بپرس