غلغچ. [ غ ِ غ ِ ] ( اِ ) جنبانیدن انگشتان در زیر بغل و پهلوی آدمی تا به خنده درآید. ( از برهان قاطع ). غلغلیچ. غلغلیچه. ( برهان قاطع ). غلغلک. ( حواشی برهان قاطع چ معین ). رجوع به غلغلک شود.
