غلغلاج. [ غ ُ غ َ ] ( اِ ) چیزی را به زور و قوت هرچه تمامتر بر هوا انداختن. ( از برهان قاطع ) ( آنندراج ). با «غلغلیچ » و «غلغلیچه » مقایسه شود.
