غلغل زدن. [ غ ُ غ ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) جوشیدن با آواز. رجوع به غلغل شود. || بانگ و آواز برآوردن. شور و غوغا و فریاد برآوردن : بهار است و از شوق هر بلبلی به شاخ طرب میزند غلغلی.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - جوشیدن با آواز ۲ - بانگ و آواز بر آورد ن شور و غوغا کردن .
