غلط عام. [ غ َ ل َ طِ عام م ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) غلط مشهور. غلط مصطلح. مقابل غلط عوام. صاحب غیاث اللغات آرد: غلط بر دو گونه است : غلط عوام و غلط عام ، غلط عام مانند لفظ منصب که به کسر صاد است و به فتح شهرت دارد و عامه شعرا با «لب » و «تب » و «غبغب » قافیه آرند،و غلط عوام چنانکه لفظ تعینات به معنی شخصی که تعیین گردیده باشد به طرفی یا کاری ، و این محاوره عوام است. - انتهی. آنچه برخلاف قیاس یا گفته لغویان یا ائمه ادب بود لیکن عامه مردم و فاضلان و نویسندگان آن را پذیرفته باشند، مانند صندوق و زنبور که در فارسی به فتح اول تلفظ شوند حال آنکه در اصل به ضم اند.
