غلط راندن

لغت نامه دهخدا

غلط راندن. [غ َ ل َ دَ ] ( مص مرکب ) به غلط سخن گفتن :
کجا پیش پیرای پیر کهن
غلط رانده بود از درستی سخن.
نظامی.
بی غلط راندن اجتهادی نیست
بر غلط خواندن اعتمادی نیست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بغلط سخن گفتن خطا گفتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس