غلامعلی ازاد

لغت نامه دهخدا

( غلامعلی آزاد ) غلامعلی آزاد. [ غ ُ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) حسینی واسطی بلگرامی ، متوفی به سال 1200 هَ. ق . او راست :
1- الدیوان الاول که دیوان شعر است و تألیف آن به سال 1187 هَ. ق. پایان یافته است. دیوان دوم در 59 صفحه ، دیوان سوم منطبع در حیدرآباد. 2- سبحة المرجان فی آثار هندستان ، شامل تراجم دانشمندان هند و مطالبی که ایشان در باب تفسیر و حدیث گفته اند و سخنان نادری که از آنان به زبان عربی نقل شده است. تاریخ تألیف کتاب سال 1177 هَ. ق. است و 298 صفحه دارد. ( از معجم المطبوعات ج 1 ستون 1 ). در اعلام المنجد آمده : غلام علی آزاد بلگرامی ( 1704 - 1786 م. ) از مورخان هند بود. به قصد حج به مکه رفت و مدتی در آنجا اقامت کرد. از مؤلفات اوست : «مآثر الکرام فی تاریخ بلغرام ». کتاب مآثر الامراء تألیف صمصام الدوله را نیز نشر کرد، این کتاب قاموس اعلام رجال عهد حکومت مغول در هند است - انتهی. صاحب قاموس الاعلام ترکی ( ج 1 ص 175 ) گوید: امیر غلامعلی بلگرامی متخلص به آزاد، پسر سیدنوح ، معروف به امیر عبدالجلیل بلگرامی است. آزاد از شعرای فصیح هندوستان بود. او مؤلفاتی به زبان فارسی دارد به نامهای «قصاید غری »، «سبحة المرجان »، «خزانه عامره » و «تذکره سرو آزاد». مرگ او به سال 1200 هَ. ق. بود. - انتهی. رجوع به «از سعدی تا جامی » چ 1 ص 314 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس