غلامرضا طاهر

[ویکی فقه] «غلامرضا طاهر»، در سال ۱۳۰۷ ش، در شهرضا متولد شد.
وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه خیام شهرضا در محضر علی صهبا و ملا محمدباقر فرزانه به پایان رسانید و پس از پایان دوره متوسطه به دانشگاه الهیات تهران راه یافت و در سال ۱۳۳۷ در رشته معقول و منقول با مدرک لیسانس از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.پیشرفت او در تحصیل به قدری چشمگیر بود که رئیس دانشگاه از او برای تدریس در دانشگاه دعوت کرد، اما وی به دلیل علاقه فراوان به زادگاه مادری خویش و خدمت به مردمش، این دعوت را قبول نکرد و راهی زادگاهش شد.وی به مدت ۳۰ سال به عنوان دبیر در دبیرستان های شهرضا به تدریس مشغول بود و علاوه بر آن از سال ۱۳۵۳ به دانشگاه اصفهان دعوت شد و تا سال ۱۳۵۷ با آن دانشگاه همکاری می کرد.از آنجایی که وی اهل مطالعه مستمر و تحقیق بود، نقدهای دقیق و مقالات عالمانه خویش را در مجلات ادبی آن زمان، چون یغما و راهنمای کتاب و یادنامه های بزرگان به ثبت رساند تا آنجا که استاد حبیب یغمایی ، مدیر مجله با آن همه ذوق و طبع لطیف، از قلم استاد طاهر استفاده می کند و می گوید: «استاد طاهر در ادب و زبان عربی و فارسی بی نظیر است». پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مجلات آینده و پژوهش نامه آستان قدس رضوی ، در جامعه ی دانشگاهیان به عنوان محققی دقیق، شهرت یافت.شهرت او باعث گشت تا دکتر خانلری، شرایط انتقال وی را از آموزش و پرورش به بنیاد فرهنگ ایران فراهم آورد، ولی او تنها دو روز در آن بنیاد به سر برد و چون روحیه خود را با حال و هوای تهران مساعد ندید آنجا را ترک کرد و باز به زادگاه خود برگشت.
← تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی
۱. تصحیح « قانون ادب »، لغت نامه عربی به فارسی، تالیف حبیش تفلیسی- از دانشمندان قرن ششم- در سه جلد؛۲. تصحیح « لطایف الحقایق » تالیف خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی در دو جلد؛۳. تالیف فرهنگ لغات طبی یونانی در کتاب های فارسی؛۴. ترجمه رمان « اللقاء » به قلم میخائیل نعیمه به فارسی؛۵. ترجمه رمان «الیوم الاخیر» به قلم میخائیل نعیمه؛۶. ترجمه پنج داستان کوتاه از عربی به فارسی؛۷. این آثار، جز چهل (حدودا) مقاله و نقد وزینی است که در نشریات مختلف ادبی و یادنامه ها از ایشان به چاپ رسیده است.
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).