غلام نور اورنگ ابادی

[ویکی فقه] غلام نور اورنگ آبادی. غلام نور اورنگ آبادی، مدرّس کلام، منطق و فلسفه در سدۀ دوازدهم است.
وی در ۱۱۳۹ در شهر اورنگ آباد، یکی از شهرهای هند، به دنیا آمد. پدرش، سعداللّه بن امان اللّه حسینی بهاری اورنگ آبادی، از مشایخ مشهور طریقت بود که از قاضی مسعود اورنگ آبادی (سدۀ دوازدهم) کسب علم و از دایی خود، شهاب الدین بهاری (متوفی ۱۱۱۹)، اخذ طریقت کرد. شهاب الدین نیز طریقت را از نورمحمد حَمامی متوکل کسب کرده بود. پدر غلام نور، پس از درگذشت شهاب الدین، شیخ طریقت شد. غلام نور نزد برادر بزرگ خود، قطب الدین (۱۱۲۰ـ۱۱۶۹)، به تحصیل علم پرداخت. قطب الدین، که از علمای معقول و منقول بود، نزد استادانی چون حافظ اسماعیل و مولوی حبیب اللّه کسب علم کرده و فنون ریاضی را از حاج حسام الدین آموخته بود. وی همواره به تدریس اشتغال داشت و پس از درگذشت پدرش، شیخ طریقت شد. غلام نور چندی ملازم برادرش بود و از او اخذ طریقت کرد.
شیخ طریقت و درگذشت غلام نور
وی پس از مرگ برادر، در ۱۱۶۹ جانشین او و شیخ طریقت شد. غلام نور در مدرسۀ دایی پدرش، شهاب الدین، تدریس می کرد و شاگردان فراوانی پرورش داد. وی در ۱۱۸۹ در اورنگ آباد درگذشت و در جوار اسلاف خود به خاک سپرده شد.

آثار غلام نور
از جمله آثار غلام نور حاشیه علی شرح هدایةالحکمة ملاصدرااست. نسخه هایی از این حاشیه در کتابخانه های سالارجنگ، رضا و مولانا آزاد موجود است . همچنین انورالدین حسینی، یکی از شاگردان وی، در حاشیه خود بر شرح هدایةالحکمة، فقرات متعددی از حواشی غلام نور نقل کرده است. نسخه ای از این حاشیه در کتابخانه مولانا آزاد محفوظ است.

منابع
...