غلام سرور

لغت نامه دهخدا

غلام سرور. [ غ ُ س َرْ وَ ] ( اِخ ) صاحب لاهوری. مفتی بن مفتی ، غلام محمدبن مفتی رحیم اﷲ قریش اسدی هاشمی. وی از دانشمندان هند در اواخر قرن سیزدهم هجری است و شاید اوائل قرن حاضر ( چهاردهم ) را نیز درک کرده است ، به هرحال در سال 1283 هَ. ق. در قید حیات بوده است. او در نظم و نثر و انشاء و نویسندگی دستی توانا داشت و غالباً در اشعار خود به سرور تخلص میکرد مخصوصاً در گفتن ماده تاریخ تخصص داشت. در ولادت یا وفات یا وقایع دیگر اشخاص چند قسم ماده تاریخ میسرود. کتاب مشهور او تذکره خزینةالاصفیا است که شامل شرح حال اجمالی اکابر دین و مشایخ صوفیه و عرفانی هند و ایران میباشد. وی این کتاب را به هفت مخزن تقسیم کرده است : مخزن اول در شرح حال اجمالی حضرت رسول ( ص ) و ائمه اطهار و خلفا و ائمه اهل سنت ، و پنج مخزن دیگر در ذکر مشایخ و اولیای سلسله قادریه و چشتیه و نقشبندیه و سهروردیه و سلاله ها و خانواده های متفرقه عرفاست ، و مخزن هفتم مشتمل بر شرح حال ازواج و بنات طاهرات پیغمبر اسلام و جمعی از زنان عارف و صالح است. تاریخ تألیف کتاب 1281هَ. ق. است و نام خود کتاب که خزینةالاصفیا است ( بدون همزه ) تاریخ شروع به تألیف ( 1280 ) و با همزه آخر تاریخ اختتام ( 1281 ) آن است. نیز در همان کتاب گوید:
گشت پر از عطای ایزد پاک
کنز خوبی و گنج محجوبی
ابتدایش «خزینه خوب » است
انتهایش «خزانه خوبی »
او شرح حال حضرت صاحب الامر را نیز مفصلاً آورده و قطعه شعری نیز در مدح آن حضرت سروده است. کتاب خزینةالاصفیاء در هند به سال 1331هَ.ق. به چاپ رسیده است ، و دیگر از تألیفات وی کتاب «گلدسته کرامات » در مناقب عبدالقادر گیلانی است. رجوع به ریحانة الادب ج 3 صص 161 - 163 و خزینةالاصفیاء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس