غلا باره

لغت نامه دهخدا

غلاباره. [ غ ُ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) مخفف غلام باره. شاهدباز و امردپرست :
گاه غلاباره را چو سرمه بسایم.

سوزنی.

رجوع به غلام باره شود.

( صفت ) امرد پرست شاهد باز : مقابل دختر باره .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید