غَفوروف، باباجان (خجند ۱۹۰۹ـ دوشنبه ۱۹۷۷)
مورخ، پژوهشگر و روزنامه نگار تاجیکستانی . در ۱۹۳۰ مدرسۀ عالی حقوق و در ۱۹۳۱ رشتۀ روزنامه نگاری دانشگاه مسکو را به پایان برد. دانشنامۀ دکتری تاریخ را با ارائۀ تاریخ مذهب اسماعیلیه (مسکو، ۱۶۴۱) اخذ کرد. از ۱۹۵۶ تا پایان زندگی ، ریاست پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم اتحاد جماهیر شوروی و موسسۀ جهانی جایزۀ فردوسی را برعهده داشت . سردبیر روزنامۀ قیزیل تاجیکستان ، ماهنامۀ آسیا و آفریقای امروز بود و به کوشش وی مجموعۀ پنج جلدی تاریخ خلق تاجیک به سرانجام رسید (مسکو، ۱۹۶۳ـ۱۹۶۵). پس از درگذشت او، به پاس نکوداشت یادش ، شهری در استان خجند به نام او موسوم گردید . پژوهش های تاریخی او به چند زبان ترجمه و چاپ شده است. از دیگر آثارش : تاریخ مختصر خلق تاجیک (استالین آباد، ۱۹۴۷)؛ تاجیکان (۱۹۷۲)؛ اسکندر مقدونی و شرق (مسکو، ۱۹۸۰)؛ دوران کوشانیان و تمدن دنیا (مسکو، ۱۹۶۸).
مورخ، پژوهشگر و روزنامه نگار تاجیکستانی . در ۱۹۳۰ مدرسۀ عالی حقوق و در ۱۹۳۱ رشتۀ روزنامه نگاری دانشگاه مسکو را به پایان برد. دانشنامۀ دکتری تاریخ را با ارائۀ تاریخ مذهب اسماعیلیه (مسکو، ۱۶۴۱) اخذ کرد. از ۱۹۵۶ تا پایان زندگی ، ریاست پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم اتحاد جماهیر شوروی و موسسۀ جهانی جایزۀ فردوسی را برعهده داشت . سردبیر روزنامۀ قیزیل تاجیکستان ، ماهنامۀ آسیا و آفریقای امروز بود و به کوشش وی مجموعۀ پنج جلدی تاریخ خلق تاجیک به سرانجام رسید (مسکو، ۱۹۶۳ـ۱۹۶۵). پس از درگذشت او، به پاس نکوداشت یادش ، شهری در استان خجند به نام او موسوم گردید . پژوهش های تاریخی او به چند زبان ترجمه و چاپ شده است. از دیگر آثارش : تاریخ مختصر خلق تاجیک (استالین آباد، ۱۹۴۷)؛ تاجیکان (۱۹۷۲)؛ اسکندر مقدونی و شرق (مسکو، ۱۹۸۰)؛ دوران کوشانیان و تمدن دنیا (مسکو، ۱۹۶۸).