غفه. [ غ ُ / غ ُف ْ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) پوستین بره بسیار نرم. ( از برهان قاطع ). پوستین بره که به غایت نرم و نیکو باشد. ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). پوستین بره بود که به غایت لطیف بود. ( فرهنگ جهانگیری ). پوستین باشد از پوست بره جعد. ( فرهنگ اسدی ) :
روی هریک چون دو هفته گرد ماه
جامه شان غفه سمورینشان کلاه.
رودکی ( از فرهنگ اسدی ).